یکی از مهمترین بخش های مبارزه با مصرف کالاهای قاچاق در کشور، آگاهی رسانی و فرهنگسازی به منظور مصرف نکردن این کالاها توسط مردم است.

همه این بزرگواران مستحضر هستند که تحقق الگوی پیشرفت ایرانی – اسلامی در گرو تلاشی همه جانبه و با مشارکت همه این عزیزان در عرصه عمل می باشد. جامعه ای می تواند ادعای رشد و پیشرفت و تعالی داشته باشد که در حوزه فرهنگ سازی بتواند افراد ملت خود را با ارزش های فکری و هنجارهای عملی کارآمد و بهینه در جهت این پویایی و پیشرفت قرار دهد.
پر واضح است که شما به عنوان طلایه داران فرهنگ و دین این سرزمین که از یک سو سابقه دیرینه تمدنی داشته و از سوی دیگر داعیه گام زدن در فضای وحی الهی و آموزه های اسلامی دارد، نقشی سازنده در این برهه از زمان دارید.
تفاوتی نمی کند که مخاطبان شما عموم مردم در منبرهای مساجد باشند یا دانشجویان دانشگاه و دانش آموزان مدارس.
سهم من و شما در بخش مبارزه با مصرف کالای قاچاق در کشور، توجه به نکات زیر است:
– باید با آگاهی از مضرات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مصرف کالای قاچاق، با استفاده از شیوه های نوین اثرگذاری بر مخاطب، دست به تبیین این آسیب ها بزنیم.
– از تمام ظرفیت هایی که در اختیار داریم اعم از ارتباطات چهره به چهره، شبکه های اجتماعی مجازی و …، به نحو احسن برای ارتباط با مخاطب استفاده کرده و همواره در دسترس آنها باشیم.
– یکی از مهمترین شیوه ها و بلکه زیربنایی ترین شیوه اثرگذاری بر مخاطب، الگوی عملی بودن است.
یعنی ابتدا خود از مصرف این کالاها پرهیز کنیم سپس این توصیه را برای دیگران ارائه کنیم.
– به یاد داشته باشیم که سنت های پسندیده ای در فرهنگ ایرانی و اسلامی ما نهفته است که می توانند با مصرف نکردن کالای قاچاق مرتبط باشند.
از آن جمله می توان به سنت اعتدال و میانه روی، قناعت، پرهیز از تجمل گرایی، محاسبه نفس، کمک به یکدیگر و همیاری، پرهیز از خودخواهی و … اشاره کرد. پرداختن به این ارزش ها به همراه الگوی عملی بودن، می تواند اثربخشی توصیه ها و پندها را افزایش دهد.
– در نهایت از یاد نبریم که انسان ها همواره با امور مختلف از طریق ارزیابی های عقلانی و محاسبات منطقی مواجه نمی شوند. بلکه اغلب ایجاد ارتباط احساسی از طریق شیوه های محبت آمیز و توأم با مهر و عطوفت، راهکاری مناسب برای نفوذ در دل مخاطب و اثر بر نگرش و رفتار اوست.